بیماری ژوناژ یا دیستمپر سگ سانان

بیماری ژوناژ یا دیستمپر سگ سانان یک بیماری مسری و جدی است که توسط یک ویروس ایجاد می‌شود و به سیستم تنفسی، گوارشی و عصبی توله سگ ها و سگ ها حمله می‌کند. این ویروس همچنین می‌تواند در حیات وحش مانند روباه، گرگ، کایوت، راکون، اسکونک، راسو و خروس یافت شود و در شیرها، ببرها، پلنگ ها و سایر گربه‌های وحشی و همچنین فوک ها گزارش شده است. در ادامه به موضوعاتی چون دیستامپر سگ چگونه منتقل می‌شود؟، چه سگهایی در معرض خطر هستند؟، علائم بیماری دیستمپر سگ چیست؟، بیماری دیستمپر سگ چگونه تشخیص داده می شود و چگونه درمان می شود؟، دیستامپر سگ چگونه منتقل می‌شود؟ و علائم هاری در سگ پرداختیم.

توله سگ ها و سگ ها اغلب از طریق تماس هوایی (از طریق عطسه یا سرفه) در معرض ویروس سگ یا حیوان وحشی آلوده قرار می‌گیرند. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق کاسه‌ها و تجهیزات مشترک غذا و آب منتقل شود. سگ‌های آلوده می توانند ویروس را برای ماه ها دفع کنند. و سگهای مادر می‌توانند ویروس را از طریق جفت به توله سگ خود منتقل کنند. از آنجا که بیماری مزمن سگ بر جمعیت حیات وحش نیز تأثیر می‌گذارد. تماس بین حیوانات وحشی و سگ‌های اهلی می‌تواند گسترش ویروس را تسهیل کند. شیوع بیماری دیسمپر سگ در جمعیت راکون محلی می‌تواند نشان دهنده افزایش خطر سگ‌های خانگی در این منطقه باشد.

چه سگهایی در معرض خطر هستند؟

همه سگها در معرض خطر هستند، اما توله سگهای کوچکتر از چهار ماه و سگهایی که واکسن ضد بیماری سگ واکسینه نشده‌اند. در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

علائم بیماری دیستمپر سگ چیست؟

در ابتدا، سگهای آلوده ترشح آبکی تا چرکی از چشم خود ایجاد می‌کنند. سپس دچار تب، ترشحات بینی، سرفه، بی حالی، کاهش اشتها و استفراغ می‌شوند. با حمله ویروس به سیستم عصبی، سگهای آلوده رفتار دورانی، کج شدن سر، انقباض عضلات، تشنج با حرکات جویدن فک و ترشح بزاق، تشنج و فلج جزئی یا کامل را نشان می‌دهند. این ویروس همچنین ممکن است باعث ضخیم شدن و سفت شدن پاها شود که منجر به نام مستعار “بیماری پد سخت” می‌شود. در حیات وحش، عفونت ناشی از بیماری سگ شبیه هاری است. بیماری مزمن اغلب کشنده است. و سگ هایی که زنده می‌مانند معمولاً دچار آسیب دائمی و جبران ناپذیری به سیستم عصبی می‌شوند.

بیماری دیستمپر سگ چگونه تشخیص داده می شود و چگونه درمان می شود؟

 دامپزشکان بیماری دیستمپر سگ را از طریق ظاهر بالینی و آزمایشات آزمایشگاهی تشخیص می‌دهند. هیچ درمانی برای عفونت دیستمپر سگ وجود ندارد. درمان معمولاً شامل مراقبت های حمایتی و تلاش برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه است. کنترل استفراغ، اسهال و علائم عصبی؛ و با کم آبی بدن از طریق تجویز مایعات مبارزه کنید. سگ‌های آلوده به بیماری مزمن باید از سگ‌های دیگر جدا شوند تا خطر عفونت بیشتر به حداقل برسد.

چگونه می توان از بیماری جلوگیری کرد؟

واکسیناسیون در پیشگیری از بیماری مزمن سگ بسیار مهم است. یک سری واکسیناسیون برای توله سگ ها انجام می‌شود تا احتمال ایجاد ایمنی در زمانی که سیستم ایمنی بدن هنوز به طور کامل رشد نکرده است، افزایش یابد. از شکاف در برنامه واکسیناسیون اجتناب کنید و مطمئن شوید که واکسیناسیون‌ها به روز هستند. از تماس با حیوانات آلوده و حیات وحش خودداری کنید. هنگام معاشرت با توله سگها یا سگهای واکسینه نشده در پارکها، کلاسهای آموزشی، مراقبت روزانه سگها و سایر مکانهایی که سگها می‌توانند در آنجا تجمع کنند، احتیاط کنید.

علائم هاری در سگ

علائم هاری در سگ ممکن است به دلایل مختلفی باشد و نیاز به تحلیل دقیق توسط دامپزشک دارد. و علائم هاری در سگ شامل  حالت تهاجمی، ریزش بزاق از دهان، بلع سخت، احساس ترس، تغییر وزن ناگهانی، گیج بودن و تلوتلو خوردن و تشنج است. با این حال بعد از مشاهده هر رفتار غیرطبیعی بهتر است، تا سگ خود را به یک کلینیک دامپزشکی ببرید و درمان‌های خانگی اکتفا نکنید. مراجعه به دامپزشک سبب افزایش کیفیت زندگی پت شما خواهد شد.